Ο υπνωτισμός είναι μια κατάσταση υπερβολικής ή αυξημένης υποβολιμότητας, που προκαλείται από τον υπνωτιστή ή από το ίδιο το άτομο.
Επίσης μπορούμε να ορίσουμε τον υπνωτισμό σαν μια πνευματική κατάσταση που μοιάζει με μια υπνοειδή κατάσταση που προκαλείται από ψυχολογική υποβολή.
Τα φυσιολογικά ανακλαστικά, όπως το ανακλαστικό της επιγονατίδας (εκτίναξη του γονάτου), που δεν υπάρχουν στον συνηθισμένο ύπνο μπορούν να προκληθούν σε άτομα που βρίσκονται κάτω από ύπνωση.
Η υπνωτική κατάσταση μοιάζει με την κατάσταση του πνεύματος πριν από τον ύπνο.
Χαρακτηρίζεται από υπερβολική αντιδραστικότητα στην υποβολή, οξύτητα ευφυίας και αυξημένη διέγερση της φαντασίας.
Είναι μια κατάσταση υπερβολικά ευαίσθητης συναισθήσεως.
Μια κατάσταση στην οποία μπορούμε να πλησιάσουμε και να ελέγξουμε εύκολα το αυτόνομο νευρικό σύστημα.
Εφόσον το υποσυνείδητο είναι μέρος του νευρικού συστήματος, μπορούμε να φτάσουμε σε αυτό με την ύπνωση.
Έχει εξακριβωθεί ότι το πνεύμα (μυαλό) αποτελείται από συνειδητά και υποσυνείδητα επίπεδα.
Αν εξετάσουμε την ύπνωση έχοντας υπόψη μας αυτά τα γεγονότα, μπορούμε να πούμε πως στην διαδικασία της προκλήσεως υπνώσεως βάζουμε το συνειδητό μυαλό σε μια κατάσταση εκκρεμότητας.
Αυτό επιτρέπει να πλησιάσουμε το υποσυνείδητο με υποβολές.
Με αυτό τον τρόπο η χρησιμοποίηση υπνωτικών τεχνικών στην ψυχανάλυση διευκολύνει το ξερίζωμα του απωθημένου υποκείμενου συναισθηματικού προβλήματος και συντελεί ευνοϊκά στην μεταβίβαση ανάμεσα στον ψυχαναλυτή και τον ασθενή.
Επίσης μπορούμε να ορίσουμε τον υπνωτισμό σαν μια πνευματική κατάσταση που μοιάζει με μια υπνοειδή κατάσταση που προκαλείται από ψυχολογική υποβολή.
Τα φυσιολογικά ανακλαστικά, όπως το ανακλαστικό της επιγονατίδας (εκτίναξη του γονάτου), που δεν υπάρχουν στον συνηθισμένο ύπνο μπορούν να προκληθούν σε άτομα που βρίσκονται κάτω από ύπνωση.
Η υπνωτική κατάσταση μοιάζει με την κατάσταση του πνεύματος πριν από τον ύπνο.
Χαρακτηρίζεται από υπερβολική αντιδραστικότητα στην υποβολή, οξύτητα ευφυίας και αυξημένη διέγερση της φαντασίας.
Είναι μια κατάσταση υπερβολικά ευαίσθητης συναισθήσεως.
Μια κατάσταση στην οποία μπορούμε να πλησιάσουμε και να ελέγξουμε εύκολα το αυτόνομο νευρικό σύστημα.
Εφόσον το υποσυνείδητο είναι μέρος του νευρικού συστήματος, μπορούμε να φτάσουμε σε αυτό με την ύπνωση.
Έχει εξακριβωθεί ότι το πνεύμα (μυαλό) αποτελείται από συνειδητά και υποσυνείδητα επίπεδα.
Αν εξετάσουμε την ύπνωση έχοντας υπόψη μας αυτά τα γεγονότα, μπορούμε να πούμε πως στην διαδικασία της προκλήσεως υπνώσεως βάζουμε το συνειδητό μυαλό σε μια κατάσταση εκκρεμότητας.
Αυτό επιτρέπει να πλησιάσουμε το υποσυνείδητο με υποβολές.
Με αυτό τον τρόπο η χρησιμοποίηση υπνωτικών τεχνικών στην ψυχανάλυση διευκολύνει το ξερίζωμα του απωθημένου υποκείμενου συναισθηματικού προβλήματος και συντελεί ευνοϊκά στην μεταβίβαση ανάμεσα στον ψυχαναλυτή και τον ασθενή.
