Η ψυχολογία είναι επιστήμη της ψυχής και ειδικότερα του ψυχικού βίου.
Παλαιότερα η ψυχολογία αποτελούσε κλάδο της φιλοσοφίας, αφοί και στα πρόσφατα χρόνια ακόμα καθηγητές ψυχολογίας στα πανεπιστήμια ήταν καθηγητές φιλοσοφίας.
Αυτόνομη επιστήμη έγινε το 19 αιώνα, πιο συγκεκριμένα με της έρευνες του Φέχνερ (1807-1887, στο έργο του Στοιχεία ψυχοφυσικής, 1860) και Βουντ, που ίδρυσε το 1875 το πρώτο Ψυχολογικό εργαστήριο στη Λιψία.
Πριν από τον 19ο αιώνα από τον Πυθαγόρα, τον Πλάτωνα, τον Αριστοτέλη, ως το Λοκ, τον Ντεκάρτ, το Σπινόζα, τον Καντ, όλοι όσοι ασχολήθηκαν με τα ψυχικά φαινόμενα ήταν φιλόσοφοι.
Οι πυθαγόρειοι δέχονταν την ύπαρξη αθάνατης ψυχής.
Ο Πλάτωνας στο έργο Φαίδων μιλά για την αθανασία της ψυχής.
Εκείνος που ασχολήθηκε επιστημονικότερα (με την σημερινή σημασία της λέξης) με την ψυχή και τα ψυχικά φαινόμενα είναι ο Αριστοτέλης (έργα του ειδικά ψυχολογικά: Περί ψυχής, Μικρά φυσικά, Ηθικά Νικομάχεια).
Παλαιότερα η ψυχολογία αποτελούσε κλάδο της φιλοσοφίας, αφοί και στα πρόσφατα χρόνια ακόμα καθηγητές ψυχολογίας στα πανεπιστήμια ήταν καθηγητές φιλοσοφίας.
Αυτόνομη επιστήμη έγινε το 19 αιώνα, πιο συγκεκριμένα με της έρευνες του Φέχνερ (1807-1887, στο έργο του Στοιχεία ψυχοφυσικής, 1860) και Βουντ, που ίδρυσε το 1875 το πρώτο Ψυχολογικό εργαστήριο στη Λιψία.
Πριν από τον 19ο αιώνα από τον Πυθαγόρα, τον Πλάτωνα, τον Αριστοτέλη, ως το Λοκ, τον Ντεκάρτ, το Σπινόζα, τον Καντ, όλοι όσοι ασχολήθηκαν με τα ψυχικά φαινόμενα ήταν φιλόσοφοι.
Οι πυθαγόρειοι δέχονταν την ύπαρξη αθάνατης ψυχής.
Ο Πλάτωνας στο έργο Φαίδων μιλά για την αθανασία της ψυχής.
Εκείνος που ασχολήθηκε επιστημονικότερα (με την σημερινή σημασία της λέξης) με την ψυχή και τα ψυχικά φαινόμενα είναι ο Αριστοτέλης (έργα του ειδικά ψυχολογικά: Περί ψυχής, Μικρά φυσικά, Ηθικά Νικομάχεια).